1- فاطمه زهرا شادمانی دل پیامبر/ احمد رحمانی همدانی/حسن افتخارزاده سبزواری/ نشر بدر

اصل کتاب به زبان عربی است و عنوانش ؛ "فاطمه الزهرا بهجت قلب المصطفی".

جزء کتابهای دست یک درباره حضرت زهرا(س) و زوایای پنهان زندگی ایشان است. ترجمه‌ای روان و چاپی درخور؛ یک کتاب به یاد ماندنی را به شما عرضه کرده است.



2- فاطمه الزهرا از ولادت تا شهادت/مؤلف: سید محمد کاظم قزوینی/مترجم: علی کرمی/ نشر مرتضی

اهل علم، مؤلف این کتاب را "علامه" می‌خوانند. وی مجتهدی مبرز و کلامی مسلمی است که یک دوره کتاب ارزشمند درباره زندگی اهل‌بیت(علیهم السلام)، تالیف کرده است. اصل کتابها به زبان عربی تالیف شده‌اند ولی اغلب آنها در زمان حیات مؤلف به فارسی برگردانده شده و به چاپ رسیدند. آیت‌الله قزوینی این کتابها را به سیاق واحد "من المهد الی اللحد" تالیف نموده‌ و در آنها ضمن بهره بردن از منابع دسته یک تاریخ و حدیث و کلام به تبیین شرایط و کیفیت زندگی حضرات اهل بیت پرداختند. امام علی، زینب کبری، امام هادی و امام زمان (علیهم السلام) در این مجموعه ارزشمند، پرفروش‌ترین بوده‌اند.

اینجا هم می توانید درباره این موضوع مطالعه کنید

ادامه مطلب...

سعید شمس Saeeid shams ::: یکشنبه 90/3/1::: ساعت 9:43 عصر

نظرات دیگران: نظر

فدک سرزمینى آباد و حاصل خیزى بود که در نزدیکى «خیبر» قرار داشت، این سرزمین، پس از دژهاى خیبر، نقطه اتکا یهودیان حجاز به شمار مى رفت. پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) براى پایان دادن به سلطه یهودیان در این سرزمین، سفیرى به نام «محیط» پیش سران فدک فرستاد. آن ها صلح و تسلیم را بر جنگ ترجیح دادند و موافقت کردند نیمى از حاصل را هر سال در اختیار پیامبر اکرم قرار دهند و بر ضد مسلمانان توطئه نکنند و حکومت اسلام در برابر این مبلغ امنیت منطقه آن ها را تأمین نماید.

سرزمین هایى که بدون جنگ و خونریزى به دست مسلمانان مى افتاد ، مربوط به شخص پیامبر و امام پس از وى بود  و آنان مى توانند آن را اجاره دهند یا نیازمندى هاى مشروع نزدیکان خود را به شکل آبرومندى برطرف سازد.

روى این اساس پیامبر اکرم «فدک» را به دختر گرامى خود حضرت زهرا بخشید. بنابراین سرزمین فدک، از اموال شخصی حضرت زهرا سلام الله علیها به حساب می آمد. اما وقتی حضرت به خلیفه وقت مراجعت کرد و فدک را مطالبه کرد، ابوبکر گفت: من از پیامبر شنیدم که فرمود: نحن معاشرالانبیاء لانورث... ما انبیا به ارث نمی گذاریم چیزی را و بدین ترتیب فدک را به حضرت زهرا سلام الله علیها برنگرداند.

محدثان و مفسران شیعه و گروهى از دانشمندان سنى مى نویسند وقتى آیه «وَ ءَاتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُو وَ الْمِسْکِینَ وَ ابْنَ السَّبِیل;(اسراء،26) و حق خویشاوند را به او بده و مستمند و در راه مانده را ]دستگیرى کن[.» نازل شد پیامبر دختر خود فاطمه را خواست و فدک را به وى واگذار کرد.

همه مفسران اعم از شیعه و سنى قبول دارند که این آیه، در حقّ نزدیکان و خویشاوندان پیامبر نازل گردیده و دختر وى روشن ترین مصداق «ذى القربى» است. در قرآن کریم، تنها آیه یاد شده و آیه 38 روم «وَ ءَاتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُو وَ الْمِسْکِینَ وَ ابْنَ السَّبِیل» راجع به فدک است.

توجه داشته باشید حدیثی که مورد استناد قرار گرفته تنها از ابوبکر شنیده شده

جعلی است  و آن ها برای این که فدک سرزمینی بزرگ بود و حکومت را تامین می کرد با توجیهی آن را ازدست اهل بیت مظلومانه درآورند.....

خصوصیات و ویژگى هاى ملکوتى و عرفانى سوره مبارکه کوثر و ارتباط آن با صدیقه طاهره حضرت زهرا(سلام الله علیها)

واژه «کوثر» در لغت به معناى چیزى است که شأنیت کثرت داشته باشد .

در این سوره مبارکه یک معناى جامع و وسیع دارد و آن «خیر کثیر و فراوان است » و مصادیق آن زیاد است ; مانند:

1. شهرى در بهشت ،

2.  حوضِ خاصِ رسول اکرم(صلى الله علیه وآله) در بهشت یا در محشر.

3.  فاطمه زهرا(علیها السلام) و اولاد طاهرینش(علیهم السلام) .

4.  اصحاب و پیروان آن جناب تا روز قیامت.

5. علماى امت .

     6. قرآن و فضایل بسیار آن .

7.  مقام نبوت .

8.  تفسیر قرآن .

9.  تخفیف شرایع و احکام .

10.  اسلام .

11.  توحید .

12.  علم و حکمت .

13.  مقام محمود و.. .

جمله «فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انْحَرْ» از بابِ شکرِ نعمتِ عطا کردن «کوثر» بیان شده است .

جمله «إِنَّ شَانِئَکَ هُوَ الاَْبْتَرُ» خطاب به آن شخصى (عاص بن وائل ) است که به پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) زخم زبان زد و به آن حضرت گفت:  «تو اجاق کور هستى » ; یعنى فرزند پسر ندارى ، پس دنباله ندارى .

خداوند متعال ، مى فرماید: «اى پیامبر(صلى الله علیه وآله) بدان که محققا شماتت گوى تو اجاق کور است.»

برخى از ویژگى هاى ملکوتى و عرفانى سوره کوثر:

 «إِنَّـآ أَعْطَیْنَـکَ الْکَوْثَرَ»:

1 . یعنى ما به تو حوض کوثر دادیم تا تشنگان امت را سیراب کنی از شرابى که مستی ندارد.

 2 . ما تو را خیر کثیر دادیم ; یعنى تو را بهترین موجودات در نظام خلقت انتخاب کردیم و تو را نقطه دایره همه حوادث و اتفاقات قرار دادیم و به تو مقامى دادیم که احدى چنین مقامى نداشته و نخواهد داشت به طورى که همه موجودات از صفات کمال و جمال تو مدد مى گیرند .

3 . تو را شرط توحید قرار دادیم ; به تو علم اولین و آخرین آموختیم ; معلم و تربیت کننده تو ما بودیم .

4 . واژه «کوثر» که به معناى کثرت مى باشد ، مطلق است و محدودیت ندارد . این کثرت ، به وجودى متصل است که پایان پذیر نیست ; یعنى تمامى موجودات ، به خاطر برکت «کوثر» که به پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) عطا شده است ، از نعمات مادى و معنوى الهى بهره مى برند ; به ویژه آن که شناخت خداوند به سبب وجود مقدس پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) امکان پذیر است ؛ به همان دلیل که گفتیم او شرط توحید است.

5 . روشن ترین مصداق «کوثر» که به پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) عطا شده است حضرت فاطمه زهرا(علیها السلام) است ; زیرا نسل آن حضرت به وسیله همین دختر گرامى در جهان انتشار یافت . فخر رازى مى گوید:

«معناى سوره این است که خداوند به پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) نسلى مى دهد که در طول زمان باقى مى ماند . ببین چه اندازه از اهل بیت را شهید کردند ، در عین حال جهان مملو از آنهاست ; این در حالى است که از بنى امیه شخص قابل ذکرى در دنیا باقى نماند .»

6 . این سوره سه پیشگویى بزرگ را در بر دارد:

الف) نوید «خیر کثیر»

 ب) نوید به بقاى نسلى از جانب پیامبر(صلى الله علیه وآله)

ج) خبر از ابتر و بى دنباله بودن دشمنان آن حضرت.

علماى شیعه اتفاق نظر دارند سوره هل اتی و یا هیجده آیه(از آیه 5 «إنّ الأبرار .. .» تا آیه 22 «.. . و کان سعیکم مشکوراً») از آن درباره حضرت على و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین(علیهم السلام)و خادمه آن ها فضه نازل شده است . علامه امینى در «الغدیر» این شأن نزول را از 34 نفر از علمای معروف اهل سنت نقل کرده است ; بنابراین این شأن نزول در بین اهل سنت هم  مشهور ، بلکه متواتر است .

شأن نزول :

ابن عباس مى گوید : «حسن و حسین(علیهما السلام) بیمار شدند ، پیامبر(صلى الله علیه وآله)با جمعى از یاران به عیادتشان آمدند و به على (علیه السلام)فرمودند : اى ابوالحسن ! خوب بود نذرى براى شفاى فرزندان خود مى کردى . على (علیه السلام) ، فاطمه(علیها السلام)و فضه که خادمه آن ها بود ، نذر کردند که اگر آن ها شفا یابند ، سه روز روزه بگیرند .

چیزى نگذشت که هر دو شفا یافتند ، در حالى که از نظر مواد غذایى دست خالى بودند . على (علیه السلام)سه مَن جو قرض نمود و فاطمه(علیها السلام)یک سوم آن را آرد کرد و سه قرص نان برای افطار سه روزشان تهیه کرد . هنگام افطار مسکینی  بر در خانه آمد و گفت :

 «السلام علیکم یا أهل بیت محمد(صلى الله علیه وآله); سلام بر شما اى خاندان محمد! مستمندى از مستمندان مسلمانان هستم ، غذایى به من بدهید» .

آن ها همگى مسکین را بر خود مقدم داشتند و سهم خود را به او دادند و آن شب جز آب ننوشیدند .

 روز دوم را همچنان روزه گرفتند و موقع افطار وقتى که غذایى را آماده کرده بودند (همان نان جوین ) یتیمى بر در خانه آمد ، آن روز نیز ایثار کردند و غذاى خود را به او دادند . (باز با آب افطار کردند و روز بعد را نیز روزه گرفتند) در سومین روز اسیرى به هنگام غروب آفتاب بر در خانه آمد ، باز سهم غذاى خود را به او دادند . هنگامى که صبح شد ، على (علیه السلام)دست حسن و حسین (علیهما السلام)را گرفته بود ، خدمت پیامبر آمدند ، وقتى پیامبر آن ها را مشاهده کرده ; دید از شدت گرسنگى مى لرزند . فرمود : این حالى را که در شما مى بینم براى من بسیار گران است ; سپس برخاست و با آن ها حرکت کرد . هنگامى که وارد خانه فاطمه(علیها السلام)شد ، دید در محراب عبادت ایستاده در حالى که از شدت گرسنگى شکم او به پشت چسبیده و چشم هایش به گودى نشسته ، پیامبر(صلى الله علیه وآله)ناراحت شد ; در همین هنگام جبرئیل نازل گشت و گفت : اى محمد! این سوره را بگیر ، خداوند با چنین خاندانى به تو تهنیت مى گوید ; سپس سوره «هل أتى» را بر او خواند» .